JURORZY CZAS-RUCH-PRZESTRZEŃ III

Przedstawiamy Jurorów II etapu konkursu CZAS-RUCH-PRZESTRZEŃ III.  Obrady Jury, podczas których wybrano laureatów nagród i wyróżnień miały miejsce 28 listopada 2023 w Galerii Sztuki Współczesnej we Włocławku.

 

 

dr Katarzyna Stanny, prof. Uczelni

Absolwentka Wydziału Grafiki ASP w Warszawie, studiów podyplomowych w Instytucie Historii UW oraz Instytutu Francuskiego w Warszawie.
Od roku 2016 pełni funkcje prodziekana Wydziału Sztuki Mediów warszawskiej ASP, gdzie od 2009 roku prowadzi Pracownię Obrazowania dla Mediów. Wykładała w Warszawskiej Szkole Filmowej, B. Lindy i M. Ślesickiego, na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz w Polskiej Akademii Nauk. W latach 2004 – 2014 wspólnie z Ojcem – prof. Januszem Stannym prowadziła Pracownię Ilustracji w Akademii Humanistyczno Ekonomicznej w Łodzi. W latach 2009-2014 pełniła rolę asystentki prof. Rosława Szaybo w Pracowni Fotografii Użytkowej na Wydziale Sztuki Mediów warszawskiej ASP.
Pracuje dla Polskiej Akademii Nauk, zajmuje się grafiką użytkową, fotografią i pracą naukową. Jako projektantka biżuterii i elementów kostiumów współpracowała ze Swarovski Elements a także Breakthru Films przy filmie „Chłopi” (2023).
Realizowała projekty edukacyjne m. in. dla Działu Edukacji MHŻP Polin, AM w Warszawie, Fundacji La Strada, TLiAM, IBL, etc. Prace prezentowała na trzydziestu dwóch wystawach indywidualnych malarstwa, grafiki, fotografii, ilustracji i biżuterii oraz na ponad stu wystawach zbiorowych w Polsce, Francji, Niemczech, Luksemburgu i Chinach. Laureatka wielu ogólnopolskich nagród i wyróżnień, w tym Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za szczególne osiągnięcia w pracy artystycznej i dydaktycznej (2014) oraz Nagród Rektora ASP w Warszawie (2015 i 2019).
Stypendystka Funduszu Popierania Twórczości im. Andrzeja Szczypiorskiego (2019 i 2020). Członkini Zarządu ZAiKS-u (2016-2022) a od 2022 roku Komisji Rewizyjnej.
Związana z Ośrodkiem Dialogu i Analiz THINKTANK. Mieszka i pracuje w Warszawie.

 

 

prof. dr hab. Andrzej Bobrowski

Studiował na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu.
Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1990 roku w Pracowni Drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. W roku 2001 doktoryzował się, w 2004 – habilitował, a w 2012 otrzymał tytuł profesora.
Od roku 1996 związany z Uniwersytetem Zielonogórskim. W Instytucie Sztuk Wizualnych na Wydziale Artystycznym UZ prowadzi Pracownię Serigrafii.
Od 2005 r. pracuje w Poznaniu – w Akademii Sztuk Pięknych, a po zmianie w 2010 roku jej nazwy – w Uniwersytecie Artystycznym, obecnie imienia Magdaleny Abakanowicz. W roku 2016 został wybrany do pełnienia funkcji dziekana Wydziału Grafiki i Komunikacji Wizualnej UAP (do 2022).
Artysta, dydaktyk, organizator. Promotor prac licencjackich, magisterskich i doktorskich.
Jako recenzent uczestniczył w postępowaniach habilitacyjnych i o nadanie tytułu profesora.
Zajmuje się grafiką, malarstwem i działaniami przestrzennymi (instalacje, obiekty).
Swoje dzieła prezentował na wystawach indywidualnych, m.in. w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze i w Muzeum Okręgowym im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.
Co roku bierze udział w kilku wystawach zbiorowych w wiodących galeriach i instytucjach kultury w kraju i za granicą, m.in. w Austrii, Chinach, Czechach, Grecji, Japonii, Kanadzie, Korei Południowej, Niemczech, Portugalii, Rumunii.

Dr Tomasz Kawełczyk

Studiował na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. W 2006 roku obronił dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Drzeworytu prowadzonej przez prof. Andrzeja Bartczaka oraz Pracowni Rzeźby prowadzonej przez prof. Aleksandra Hałata. W 2009 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta prof. Lesława Miśkiewicza w Pracowni Podstaw Kompozycji 2 w macierzystej uczelni. W 2017 roku obronił pracę doktorską. Od 2020 pełni funkcję prodziekana na Wydziale Sztuk Pięknych łódzkiej ASP.
Twórczość Kawełczyka związana jest głównie z techniką drzeworytu oraz rzeźbą. W 2012 roku przebywał w rezydencji artystycznej w Japonii gdzie studiował tradycyjną, japońską technikę drzeworytu barwnego Mokuhanga. Od tamtej pory aktywnie dzieli się zdobytą wiedzą prowadząc warsztaty, organizując wykłady i pokazy. Do najważniejszych zaliczyć można warsztaty towarzyszące wystawie drzeworytów japońskich �Droga do Edo� przeprowadzone w Muzeum Narodowym w Warszawie czy zrealizowane w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha podczas wystawy �Japońska układanka�.
W latach 2014, 2015 realizował prace badawcze poświęcone metodzie tworzenia barwnych odbitek drzeworytniczych japońską metodą druku farbami wodnymi. W pracy z 2019 roku Kawełczyk w swoich badaniach skupił się na połączeniu autorskich drzeworytów i systemu japońskich ekranów parawanowych Byobu w przestrzenne obiekty graficzne. Grafiki Tomasza Kawełczyka znajdują się z zbiorach prywatnych i muzealnych w Polsce, Japonii, Kanadzie, Brukseli i Wielkiej Brytanii.